Czytelnia / Yasunari Kawabata
Yasunari Kawabata (ur. 14 czerwca 1899 roku w Osace, zm. 16 kwietnia 1972 roku w Zushi) – japoński prozaik, poeta i scenarzysta.
Urodził się w bogatej, a także wykształconej rodzinie. Jego rodzice zmarli, kiedy miał trzy lata. Z czasem odeszła jego babcia, a tuż po niej jedyna siostra, co odcisnęło wielkie piętno na jego życiu oraz twórczości. Studiował literaturę japońską na Tokijskim Uniwersytecie Cesarskim (1920–1924). W tym okresie poznał powieściopisarza i dziennikarza Kana Kikuchiego, który zaprosił go do pracy w redakcji „Bungei Shunjū”. Po studiach wraz z innym twórcą Riichi Yokomitsu założył pismo „Bungei Jidai” (1924), które stało się ośrodkiem nowej orientacji literackiej, nazwanej neosensualizmem.
Pierwszy sukces pisarski Yasunari odniósł autobiograficznym opowiadaniem Izu no odoriko (Tancerka z Izu, 1925). W czasie II wojny światowej zajmował się pracą naukową oraz podróżował po Mandżurii. Napisał scenariusze do filmów takich jak na przykład Szalony Paź (1926, wraz z Teinosuke Kinugasą) czy Otome-gokoro sannin shimai (1935, wspólnie z Mikio Narusem), a jego dzieła literackie zostały niejednokrotnie zekranizowane. Obejmował stanowisko prezesa japońskiego PEN Clubu (1948–1965).
Do najsłynniejszych powieści Kawabaty należy zaliczyć Senba-zuru (Tysiąc żurawi, 1949) i Yama no oto (Głos góry, 1949–1954). Owe dzieła przyniosły mu prestiżowy Medal Goethego we Frankfurcie (1959). Jako pierwszy pisarz japoński otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury (1968). Pod koniec życia był bardzo schorowany. W 1972 roku odebrał sobie życie.
Wybrana twórczość:
Książki:
- Jūrokusai no nikki, 1925 (Dziennik szesnastolatka)
- Izu no odoriko, 1926 (Tancerka z Izu)
- Kanjō sōshoku, 1926 (Ozdoby uczuć)
- Suishō gensō, 1931 (Krystaliczne fantazje)
- Jojōka, 1932 (Pieśń liryczna)Dodaj Tygodnik
- Kinjū, 1935 (Ptaki i zwierzęta)
- Yukiguni, 1935–1937 (Kraina śniegu)
- Senbazuru, 1949 (Tysiąc żurawi)
- Yama no oto, 1949–1954 (Głos góry)
- Meijin, 1951 (Meijin – mistrz go)
- Mizuumi, 1954 (Jezioro)
- Nemureru bijo, 1961 (Śpiące piękności)
- Utsukushisa to kanashimi to, 1961−1963 (Piękno i smutek)
- Koto, 1962 (Stara stolica)
Filmografia:
- Szalony Paź, 1926 (scenariusz, wraz z Teinosuke Kinugasą)
- Otome-gokoro sannin shimai,1935 (scenariusz, wspólnie z Mikio Narusem)
