Czytelnia / Zbigniew Bieńkowski
Zbigniew Bieńkowski (ur. 31 sierpnia 1913 roku w Warszawie, zm. 23 lutego 1994 roku tamże) – poeta, krytyk literacki, eseista i tłumacz.
Ukończył Gimnazjum XX Marianów na Bielanach pod Warszawą (1931). Studiował prawo oraz romanistykę na Wydziale Prawa i Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego (1932–1939), a także na Sorbonie (1938–1939). Przebywał w Paryżu na rocznym stypendium Instytutu Francuskiego (1938). W tym czasie zawarł znajomość z między innymi Janem Brzękowskim, a dzięki niemu z poetami francuskiej Awangardy (znaczący wpływ na twórczość poety wywarły przede wszystkim kontakty z Paulem Éluardem). Jeszcze przed rozpoczęciem drugiej wojny światowej wyjechał do Włoch, a stamtąd do ówczesnej Jugosławii, gdzie zastał go wybuch wspomnianego konfliktu zbrojnego. W latach okupacji przebywał w Polsce. Był żołnierzem warszawskiej Armii Krajowej, uczestniczył w powstaniu warszawskim. Po wojnie pracował w redakcji „Rzeczpospolitej”, a następnie w tygodniku „Odrodzenie” i miesięczniku „Twórczość”. Należał do polskiego PEN Clubu (1966–1972). Tłumaczył przede wszystkim: Charlesa Baudelaire’a, Victora Hugo, Michaiła Lermontowa, Saint-Johna Perse’a, Paula Éluarda, Julesa Supervielle’a.
Twórczość:
Poezja:
- Kryształy cienia, Warszawa 1938 (arkusz poetycki)
- Sprawa wyobraźni, Warszawa 1945, 1960
- Trzy poematy, Warszawa 1959
- Liryki i poematy, Warszawa 1975
- Poezje wybrane, Warszawa 1979
- Poezje zebrane, Warszawa 1993
Krytyka literacka:
- Piekła i Orfeusze: szkice z literatury zachodniej, Warszawa 1960
- Modelunki. Szkice literackie, Warszawa 1966
- Poezja i niepoezja, Warszawa 1967
- Notatnik amerykański, Warszawa 1983
- W skali wyobraźni. Szkice wybrane, Warszawa 1983
- Ćwierć wieku intymności. Szkice o poezji i niepoezji, Warszawa 1993
- Przeszłość przyszłości, Wrocław 1996
Źródła internetowe:
Powstańcze Biogramy - Zbigniew Bieńkowski (1944.pl)
Zbigniew Bieńkowski - Instytut Mikołowski (instytutmikolowski.pl)
