Anioł bliski jak krew

To przeczucie bliskie jak krew

Na rękach faszysty, że za rogiem

Rodzinnego domu zawsze jest nic;

Nie zostanie po tamtych ekstazach

Młodości ślad, litery na twarzy

Zarośnie wiatr, litanie do bogów

Utoną wśród gwiazd; nie proś

Więc o miłość, trwaj nad otchłanią,

Z głową w dół, anioł bez skrzydeł.

 

A w zimnej pościeli ona,

Bez liści i nadziei na chleb,

Odarta z elegii poetów, pokorna

Ścierka do podłogi, z czułością

Przytuli cię na ostatnią drogę,

Która zaczyna się i kończy

Na małych przeczuciach