Bociany nad Warszawą

Nad Warszawą krążyły dwa bociany

to dobry znak zauważyła spotkana kobieta

duchy poległych wracają do kraju

a my ciągle w biegu.

 

Na rogu Świętokrzyskiej ulicy

zapalono świeczki położono kwiaty

na pamiątkę dzieci co jak kamień

rzucono na szaniec. 

 

Kto dziś wierzy w bociany

i z fusów kawy wróży rozkazy

wolność – bilet w nieznane i pamięć

którą ciągle krzyżami się mierzy.

 

Piętnasta stacja sierpniowej drogi

za murem rzędy brzozowych litanii

z roku na rok niezmiennie białe

i bez końcowego amen.

 

Z kalendarza odczytuję – ile to już lat minęło

dwie obrączki w kościele św. Michała

więc jednak wiara i miłość chodzą w parze

jak twoja i moja Warszawa.