Dzień pierwszy  

Na początku mówiłeś do swoich stworzeń
Zrób to, tamtego nie rób.
Nie wierzyłeś, że mogą być dobre?
Ulepiłeś je przecież z podobieństwa.

Babka uciekała przed ruskim żołnierzem,
żeby ocalić ciepły płaszcz,
którego nie zabrali Niemcy.
Potem modliła się. Odpłać mu za mój strach.

Ale ty ostatni raz rozmawiałeś z Hiobem.
Temu, który o nic nie prosił,
powiedziałeś – sprawdzam,
jakby tworzenie świata było partią pokera.

Pod stołem dziewczynka.
Karmi pluszowego królika ziarnami ciszy.
Buduje nowy świat,
w którym ojciec nie mówi do matki pięściami.

Ktoś uwierzył, że twoje stworzenia mogą?

Z tomu „Krew” (2019)