Fantazja

Bóg dał się ponieść fantazji.

Ach, powiedział, niech wstanie świat,

niech wzejdzie ziemia, i ludzie, i ich wolność,

niech zwierzęta i lasy, morza i pustynie

niech im służą, wspomagają w znojnym trudzie,

w rozległych dolinach, w śpiewie skowronków,

które zawisły wysoko, jak gwiazdy.

 

Bóg wiedział, co robi, wiedział,

że zawsze będziemy przepraszali, obiecywali

lepsze jutro, zapalali światełko w oknach;

wiedział, że zdał się na naszą bezsiłę,

że będzie musiał sam spalić się w proch.