*** [masz jeszcze odrobinę pyłu…]

masz jeszcze odrobinę pyłu

kilka godzin

kilkaset minut

smsów

moje dwa długie włosy na poduszce

jeden pociąg o świcie

wgniecenie

na czerwonej pościeli

co milczy wymownie

do twojej

nie

obecności

 

jeszcze masz we mnie

do końca nie wystudzoną

przestrzeń

moje myśli

w których jesteś

pasażerem „diabelskiego młyna”

 

jesteś o krok

za bramą

(mojego serca)

dwa i pół milimetra nad przepaścią

 

ale masz

 

tę ostatnią

pełną nadziei i nienasycenia

spragnioną

gotową na rebelię

i odwrócenie biegunów Ziemi

najdłuższą w tej galaktyce

 

SEKUNDĘ

 

zanim

zapadnie zmrok

i wszystkie klamki tego świata