Mme Intuita bawi się w ptaka Feniksa

Madame Intuita odnotowuje

pochodzenie swojego imienia:

intuitas sum –

patrząca na coś

spoglądająca z zastanowieniem

obserwująca rozważająca mająca na względzie

 

i natychmiast wyrzuca tę kartę

(lubi podrzucać definicje jak świecące piłki)

wraz z resztą pamiętnika

w którym odnotowała

historię swego głodu duszy

Hambre del alma

 

Ironizuje

wyobrażając sobie

jak staje na koturnach

na trzecim stopniu drabiny

wiodącej do przytułku

podniebnych poetów

 

zakłada czerwoną perukę

na twarz narzuca woalkę

również w kolorze czerwieni

i nagle cała zmienia się w ogień

na własnym stosie a już za chwilę

znika w tłumie szanownych gości

gubi się na przystanku tramwajowym

myli kluczy zaciera za sobą ślady

przekrzywiając leciutko głowę

jak zadowolony ptak

otrzepuje i gładzi skrzydełka

 

ogląda się w kałuży

zmienioną nieprzyzwoicie

łącznie z rysunkiem linii papilarnych

Nagle

 

Pamięta 

po co wracała do źródeł

Chce zbawić oprócz siebie

jeszcze kilka osób