NIC WIĘCEJ

Każde miejsce jest trochę Twoje
bo świat to jednia

Ziemia
moja w nim pokuta
jest światłem modlitwą
tajemnicą

po drugiej stronie cienia

chciałbym podzielić się nim
z Tobą

wymyśloną jak ptak w podróży
świetlnej
pomiędzy Ziemiami

One odczytują w milczeniu
stopy
ja trwam obok
czekam na znak

tak się czuję jakbym spadł z nieba
na skały
a jestem dmuchawcem
rozpadam się na cząstki
kiedy wieje wiatr

biorę Twoje dłonie w ciemności
oswajam i unoszę jak potrafię najdalej
od zła
są ciepłe milczące czułe
nic więcej nie trzeba.

Wisła–Gliwice, 27/28 stycznia 2018

(z tomu Ułamek, Gliwice 2020)