NIE ZABIJĘ

NIE ZABIJĘ cię pajączku, jesteś święty.

Nie podepczę cię, mrówko, wróć do królowej matki.

Nie zniszczę was przebiśniegi, jesteście bielsze od śniegu.

Ponad śnieg wybielę, dzięki Tobie, Orfeuszu.

U Ciebie mam dom i do niego dążę

Przez zamieć życia i noc, która kaszle w moich

Beznadziejnych wierszach; Twój dom to Wenus z

Dębowca, Matka na wzgórzu rozmawiająca

Codziennie z zagubionymi dziećmi, dziećmi Wenus z

Hospicjum, w którym mieszkam od urodzenia,

Gdzie bezradność i ostatni sen, tutaj

Spotkamy się Beatrycze, Dante zrobi nam gorzką

Herbatę smakującą jak biblijne przepowiednie