Plac Piastowski

Spotkajmy się na Placu Piastowskim córeczko

jeśli po latach zapomniałaś drogę 

będę czekał na skrzyżowaniu Chrobrego i Wileńskiej

lub Śniadeckich i Matejki

 

Odwiedzimy kościół Serca Jezusowego

a później

powłóczymy się jak dawniej między stoiskami

obcojęzycznych biznesmenów 

może wybierzemy coś w mięsnym kontenerze na uroczysty obiad

z okazji twojego pobytu

lub w rupieciarni znajdziemy jakiś stary drobiazg za śmieszne pieniądze

 

Spójrz ponad głowami kupujących –

 

W oknie narożnikowego domu

na pierwszym piętrze stoi chłopiec i patrzy w naszą stronę

 

Przygląda się koniom wyprzęgniętym z wozów

opędzającym się od much długimi ogonami

gospodarzom sprzedającym ziemniaki warzywa owoce

przekupkom zachwalającym krzykliwie

rozłożony na straganach nabiał martwy drób

i krew na czerninę pakowaną jak koktajle Mołotowa

 

Chłopiec opiera się o biurko ojca (czego nie możesz stąd widzieć)

na którym stoi posąg Mickiewicza ze spiżu białego brązowionego

wykonany w warszawskim zakładzie Mintera (co ci się uda kiedyś odczytać)

i brązowa figurka orła z rozpostartymi skrzydłami

bez sygnatury

 

Między nim a nami jest jeszcze w przestrzeni kiosk z gazetami

szalet publiczny nareszcie oddany do użytku

i pół wieku

 

Uważaj – nie pobrudź sobie butów końskimi brykietami

i nie skręć nogi – minie jeszcze sporo czasu

zanim zmienią nawierzchnię na placu

 

Chłopiec teraz zniknie nam z pola widzenia

pójdzie do szkoły

a gdy wróci

w jego mieszkaniu będzie już siedziba Konsulatu Honorowego

Republiki Federalnej Niemiec

a przy nowych drzwiach do budynku

mosiężna tablica rzetelnie informująca o nowych użytkownikach

lokalu

z widokiem na Plac Piastowski 

 

(Mężczyzna z sąsiedniej klatki, 2010)