Pocztówka z Wambierzyc

Mieszkańcy Wambierzyc są wybrani. Pani
z mięsnego, który przylega do kaplicy, pewnie
oddziela tasakiem dobre od złego. Kaleka
na ławce siedzi tam już od wieków. Pijak
o stałych porach wyrusza do spożywczego,
żeby przemienić puste w pełne. Wszyscy
mają jasność, że są figurkami w ruchomej
szopce. Codziennie drepczą utartymi
ścieżkami swojej wolnej woli. Dym pyka
z komina, kogut pieje, kornik drąży serce,
powietrze można kroić nożem. Imadło nocy
wyciska z domów światło. Tylko nad
Golgotą wyje wiatr. Mieszkańcy Wambierzyc
czekają na Chrystusa, który jak ksiądz po kolędzie
przyjdzie i pójdzie.

Tekst został zakupiony w ramach programu Tarcza dla Literatów.