Prędka przędza

Daremne nasze śpiewy.
Od pierwszego ruchu koła już
na zawsze na drugim
brzegu zostały łany snów, a

taftowe suknie, oczy i usta
naszych kobiet straciły
królewski blask.

Na nic zda się wciąganie
modlitw na maszt pobożnych
życzeń.

„Tatka tka i Parka tka”.
Niewiadome tkwi
przy ujściu źródła.

Tekst został zakupiony w ramach programu Tarcza dla Literatów.