04.08.2021

Remont elewacji

Tynk opada z murów klasztoru kapucynów,
dłuta pracują miarowo, nie dają spać. W moim kraju
nad Wisłą intronizują na króla Jezusa Chrystusa,
a ja słucham w szwajcarskim miasteczku, jak rozkwitają
kwiaty, szeleszczą banknoty, jak ptaki głosują
przeciwko globalnemu ociepleniu, i jak opada
tynk z siedemnastowiecznych murów klasztoru. Trzy
stare siostry zakonne już mnie znają,
są jak gołębie pocztowe z przetrzebionego stada
podczas ostatniego lotu, mają problemy ze słuchem,
więc dziwią się, gdy tłumaczę, że nie mogę spać,
bo dłuta miarowo zbijają tynk z siedemnastowiecznych
murów klasztoru Maria Opferung, odsłaniając
zbutwiałe rusztowanie krzyżowe. Tymczasem nad
moim krajem wschodzi tęcza i tłum radosny niesie
na kiju waginę wpisaną w hostię, z cokołów spadają
pomniki księży, którzy chcieli przecisnąć się do
raju przez ucho igielne dziecięcych odbytów i pochew.
Ptaszki śpiewają, a pszczółki bzykają w ogrodach
klasztoru kapucynów w Zugu, gdzie trzy stare
siostry zakonne cierpliwie czekają na powołanie
do wieczności. Promenadą nad jeziorem, które
przypomina Jezioro Genezaret, spacerują
z wydętymi brzuchami przyszłe matki. Godzinę stąd
od zastrzyków z trucizną umierają zmęczeni
życiem właściciele życia. Remont ciągnie się
już trzeci miesiąc, nie mogę spać, chociaż siostry
twierdzą, że tylko w dzień dłuta pracują miarowo,
zbijając tynk z murów klasztoru. Dzwony pustych
kościołów dzwonią co kwadrans, dzwony u krowich i
baranich szyj dzwonią niemal bez przerwy. Poza tym
cisza, kondukt żałobny chmur, duszący zapach
przekwitających glicynii i tynku ze starych murów
klasztoru kapucynów, który już w przyszłym roku
będzie wyglądał jak nowy, o ile wierzyć majstrom
i trzem zakonnym siostrom o ciałach zwapniałych i kruchych.

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Tadeusz Dąbrowski, Remont elewacji, Czytelnia, nowynapis.eu, 2021

Przypisy

    Powiązane artykuły

    Loading...