Ślad

Jakbym trafił na ślad

zapomnianej przyszłości: cisza

potem tętent – i znowu

cisza – –

 

To przez obłoki

przebiegło stado centaurów – nad nimi

żelazne kokony rakiet księżyce

z obrotowymi antenami

 

Klucz pterodaktyli

okrążył kępę widłaków i zniknął

za nieboskłonem

 

Człowiek z dłonią nad czołem

chwilę postał

na dachu wieżowca

 

Wrócił

do telewizora