02.11.2021
Tajemniczy ogród
jestem pod wielkim parasolem
po którym zlatują gigantyczne krople deszczu
słyszę szum ulicy
szczekanie psów
i toasty
jest piątek wieczór
płomienie świec podskakują od wiatru
słyszę dzwoneczki w oknie
i rozmowy nocą
śmiech i płacz
w ogrodzie doglądam róż
kiedy zamykam oczy
wracam na ławkę przyjaciół
pachnącą maciejką lipcem i sierpniem
czy kiedyś wrócę
do swoich normalnych rozmiarów?
Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Joanna Vorbrodt, Tajemniczy ogród, Czytelnia, nowynapis.eu, 2021