Układanka od podstaw

Możliwości trzeba segregować według hierarchii. Zasady,
wykrochmalone babciną ręką, układają się ryzykownie
jedna na drugiej. Można oswoić spojrzenia, wytresować
zbuntowane myśli. Wystarczy znaleźć miejsce

 

w czasie. Koniec jest często początkiem. Określa cenę
i osobistą wartość. Wiesz, że cokolwiek robiąc, ocierasz się
o grzech (nie byłoby życia, gdyby nie ten pierworodny).

 

W nagłym odruchu prosisz o wybaczenie, zapominając,
że obecnie wszystko sobie można odpuścić.