Wstążka

 Droga, droga, droga, droga, droga szeroka

 i wąska. Utwardzona i wyboista, prowadzi

 zawsze dokądś, nigdy nigdzie. Wije się wśród

 wzgórz, wspina w górę i spada w dół, najpierw

 prosto a potem zakolami tworzy kamienne

 urwiska. Znika za zakrętem i znów się pojawia

 po stronie przeciwnej, aby odejść za wzgórze

 i tam przeciąć rzekę po grzbiecie mostu.

 

 Droga, droga, droga najdroższa bo prowadzi

 do domu do matki i na cmentarz do ojca.

 W pole gdzie dojrzewa chleb, do lasu po chrust,

 po wspomnienie dzieciństwa. Droga moja pierwsza

 i ostatnia. W moich wierszach piaszczysta.