Wyjdź

Wyjdź na otwartą wyobraźnię.

Podeszwy na tropach leśnych osypisk wydarzeń,

Na widoku świeżo nadmarznięte ruiny czasu.

 

Idź, aż zetrzesz, zrzucisz naskórek nieważności.

Przechodź, ruszaj się tam i z powrotem, z powrotu tam.

Jesteś odlanym z tajemnicy wahadłem dnia i nocy.