Żołnierz

Rupert Brooke

(The Soldier)

Jeżeli legnę, to pomyślcie sobie,

że skrawek pola na obcej rubieży

jest już na zawsze Anglią. Tam to bowiem                                        

pod żyzną ziemią proch ukryty leży.

 

Proch tego, kogo Anglia kiedyś sformowała,

kto jej ścieżki ukochał i kwiaty na łące,

Z ciała Anglii zrodzony, jej powietrze wdychał,

obmyły go jej wody, pieściło jej słońce.

 

Pomyślcie, że to serce, co zła się wyzbyło,

wciąż bije i bić będzie poprzez całą wieczność.

Że to, co z Anglii wzięło, odda innej glebie –

 

te widoki i dźwięki, sny szczęsne i miłe,

śmiech przyjaciół serdecznych i wielką łagodność,

z pokoju serc zrodzoną pod angielskim niebem.