cieśla józef myśli o ucieczce

ten który opowiada ciągle się myli
powtarza proste frazy by się utrwalić
i uszlachetnić wrażenie sensu

tymczasem nie ma porządku
nic nie płynie statki stoją na cumach
w mule albo na brzegu kotwice maszty

podobno kiedyś otwierała się woda
w żyłach krążyło powietrze ciężkie od znaczeń a ludzie
pisali wzrokiem po kamiennych tablicach

dziś w mętnej toni ginie powróz kotwicy
dno nie uwolni kadłuba chmury zeszły tak nisko
że trudno dostrzec gniazda

dlatego cel jest nieznany
coś niby odkupienie
albo dziesiąta plaga

uciekać trzeba lądem najlepiej pełzać
czołgać się aby nie zboczyć z drogi
ślady po sobie zostawiać proste wedle recepty
gówno pot czarna krew nieco spermy.

nie warto pisać gdy słowo się nie czyta