cyniczny wiersz o istnieniu

parawan powagi
wymuszona potrzeba transcendencji
i faryzeuszowskie odwoływanie się do wartości
są jak pasmo chmur spowijających istnienie

z bliska to wygląda jak chaos i brednie
ale jakby się okazało
że żyjemy bez celu
to i tak nikt by w to nie uwierzył

czas na metaforę
(zazwyczaj poezja polega na pisaniu
metafor na czas)
ujętą w puentę

cel uśmierca środki
a tym bardziej człowieka

Tekst pochodzi z tomu „Albowiem”, dostępnego w e-sklepie Instytutu Literatury.