Gra w chowanego

Jego klasa zaczęła się chować

ence pence w której ręce

znowu się spotykamy

kto zaprasza następnym razem?

 

Najpierw schował się jeden

co uciekał w obce kraje

następna po oddaniu piersi

zrezygnowała sama

 

Jest ich jeszcze dwudziestu i siedem

będą spotykali się coraz częściej

za każdym razem zaprasza kto inny

 

Chowamy się koledzy i koleżanki

kiedyś przyjdzie dzień

gdy przyjedzie tylko jeden

ostatni

 

Wygra grę w chowanego

Wiersz jest poświęcony zmarłemu nauczycielowi wychowania fizycznego, poecie, animatorowi życia sportowego Józefowi Adamczykowi. Pomysł na wiersz narodził się po pogrzebie Józefa Adamczyka w Żyrardowie, w trakcie rozmowy ze szkolnym kolegą zmarłego Zdzisławem Szymonikiem. Byli uczniowie tej klasy spotkali się na pogrzebie i postanowili spędzić razem kilka godzin na wspominaniu dawnych lat…