Grzechy losu

Nie wierz szczęściu,
zmienne ma oblicze,
pokocha i porzuci,
zamieni się w nieszczęście.
Słomianych kapeluszy
swoich starych przyjaciół
nie wymieniaj na czeki
podarowane przez nieznajomych.
Oni kłaniają się nie tobie,
lecz fortunie
szastając pochlebstwami.
A gdy wiatr rozproszy twoje szczęście,
i we łzy je przemieni,
odwrócą się ze śmiechem.
Pamiętaj,
w małym kamyku,
wytłoczone są blaski i cienie.
Połóż kamyk na mojej mogile,
wczytam się w jego zapis,
i ostrzegę cię przed kaprysami losu.