Reminiscencja

    zatrzymane obiektywem aparatu Koloseum legło zmorzone snem bogów
        gladiatorzy przeobrażeni w koty wylegują się w kwietniowym
            słońcu śpiąc somnum aetrenum intymność rozłoży szare
                ramiona zionąc stęchłym zapachem wiecznego miasta
                    włoskie mamma rozwieszą pościel niczym wiosenne
                        libretto a na skwerach i trotuarach
                            wrzask dzieci zleje się
                                z piskiem klaksonów
                                         rozbite
                                           oczy
                                              w
                                        szybach
                                    supermarketów
                                bądź w karoseriach aut
                            natrafią na papierowy wzrok
                        Moravii patrzącego zza księgarskiej witryny
                    na przechodniów których kroki odszukują własną
                tożsamość lecz ty jedyny błazen wędrownej trupy
            zakończysz żałosną farsę commedią dell’arte i jak Juppiter
        zasiądziesz na Panteonie aby spojrzeć z wysokości na ziemię
    skurczoną do wielkości kurzego jaja – stworzysz początek świata