26.06.2022
W zgodzie z naturą
Słychać trzask płonącego drewna
Szum liści kołysze duszę
W górze wicher śpiewa
Pieśń nieznaną
Opowiada historię ludzkiego życia
Przez łąkę przebiegła wiewiórka
Przemknęła tak szybko
Ledwie zdołałeś ją spostrzec
Tak spływa po nas czas
Kroplami potu
Łzami szczęścia i rozpaczy
Wskazówki ziemskiego zegara
Odmierzają czas na ludzkich twarzach
Stanęła przed nim naga
Nie kryjąc zwiotczałego ciała
Siedział
O czym myślał
Podeszła blisko
Spojrzała w oczy człowieka
Który kochał ją zawsze
Dziękuję
Powiedziała
Odeszła
Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Agnieszka Monika Polak, W zgodzie z naturą, Czytelnia, nowynapis.eu, 2022