29.09.2023

*** (Ziemia kołysze się)

Ziemia kołysze się
Zawieszona na nitkach
A my się boimy
Co z nami będzie
Kiedy pękną

Jestem środkiem wszechświata
Dookoła mnie świat
Biały ciepły pulsujący
Czarny zimny zmarznięty

Jestem tu – i mam stół
Stół i dom – czy to za mało?
Popierdoliło mnie – powykręcało.

Moja rzeczywistość
Zapisana na kartkach, na karteluszkach
Nieużywanych,
nabazgrane
Co najpiękniejsze
Hasłem, imieniem
może przywróci i przypomni

 

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Wiesław Marcysiak, *** (Ziemia kołysze się), Czytelnia, nowynapis.eu, 2023

Przypisy

    Powiązane artykuły

    Loading...