Zrozumieć psa
trudno zrozumieć psa
zamknięty w klatce z ludźmi
jakoś znosi to z dnia na dzień nie popada w obłęd
je ze swojej miski waruje pod drzwiami czasem zrywa się szczeka
miota się jakby chciał wyskoczyć ze skóry popędzić ponad płotami być może
zrobić coś strasznego
on wielkim filozofem jest
ta forma jego performance
dla wyrażenia skóry ciała kości wobec ludzkości
jeszcze paru innych rzeczy o których śniło się tylko filozofom
to o nim pisał szekspir są takie sprawy na ziemi i niebie o których nie śniło się
a on śni
przeciąga się i mruczy
ja za nim czterema łapami
rozkłada się na wznak czochram go po łaciatym brzuchu
ni stąd ni zowąd zrywamy się on warczy szczeka ja wymiatam wiersze
jesteśmy tacy natchnieni świat kładzie się na grzbiecie fika
love not warrrrr
love! love! love!
Tekst został pozyskany w ramach programu Tarcza dla Literata.
