Święty Roch

Święty Roch kocha bydło. Nakłada krowom

Na rogi obrączki słonecznego światła

Ciepłym deszczem czesze skłębione baranie futra

Nocami wsłuchuje się w kasłanie chorych krów

Jesienią posypuje solą skwaśniałe pastwiska

Liczne są obowiązki świętego

Dlatego jest zawsze zapracowany i smutny

w kapliczce przydrożnej.

Tylko raz do roku pozwala sobie na wesołość

W swój odpust nocą skrada się do rzeźni

Chodzi długo po pustych halach i gładzi

Zwisające z haków krwawe połcie

Podnieca go ten pachnący posoką ogród rzeźni

Jest wtedy nieprzytomnie opętańczo szczęśliwy.

Ale czy świętemu Rochowi nie wolno raz do roku?