11.04.2024

Nowy Napis Co Tydzień #249 / przedświt

Kolejny dzień wybudzam krzykiem.
Zima wzbiera. Niebo jest gęste
jak odwrócona filiżanka. Wołanie ścieka
mi na głowę po jej ściankach.

Strzelam w porcelanę. W zwartej substancji
nie sposób żłobić rys. Drogie Jedno,
dopuść w Twoje kręgi
mój przygodny byt, odpuść

A, nieważne.

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Agnieszka Tarnowska, przedświt, „Nowy Napis Co Tydzień”, 2024, nr 249

Przypisy

    Powiązane artykuły

    Loading...