Nowy Napis Co Tydzień #253 / Więzienie Kary i Poprawy

 

Powstań i lśnij, a tu masz rosół z sójki.

Jutro oboje pójdziemy górą, ja i mój wymyślony przyjaciel.

A dzisiaj kredą na drzwiach napiszę: nas tu nie ma,

kredą, albo lepiej krwią i wtedy nas nie znajdzie,

to, co nas szuka. Będziemy się śmiać cichutko skuleni oboje

w kącie między szafką a lodówką, gdy to, co nas szuka

z niedowierzaniem będzie czytać napis na drzwiach,

przechylając głowę jak dinozaur, który nie zdążył zamienić się w ptaka.

Może nawet poliże ten napis, aż w końcu odstąpi,

bo takie jest prawo, prawo krwi i kredy, kary i poprawy.

Wiersz pochodzi z Kwartalnika Kulturalnego „Nowy Napis. Liryka, Epika, Dramat”, nr 20 (2023).