19.11.2013
O sobie: pesymistyczny ekstatyk. Otwarty konserwatysta.
20.11
Żniwa Petera Bruegela: ludzie wewnątrz świata, w świętym związku ze światem postrzeganym w natchnieniu i w zdumieniu, połączeni z nim pępowiną porozumienia, wtopieni w całokształt prawd, odczuwający biskość Boga, obcujący z przyrodą i życiem. Teraz człowiek jest na zewnątrz świata i takim już pozostanie: zatomizowany, rozproszony, zdezorientowany, ogłupiały. Zawarł się w sobie, zajął się swoim chimerycznym „ego”, żyje własnym życiem, obcy, oddalający się od wnętrza świata w niespójną zewnętrzność. Biedny przechodzień i podglądacz, ledwie widzący cokolwiek przez wąskie szczeliny laboratoriów, maszyn i „zdobyczy cywilizacji”, którymi się otoczył.
21.11
Cura, ut valeas et me ames, troszcz się, by być zdrowym i mnie kochać.
Całość w załączonym pliku .pdf
Esej pochodzi z książki: Konstelacja Topoi. O rzeczach najważniejszych. Wybór tekstów krytycznych, wstęp i redakcja Adrian Gleń, Towarzystwo Przyjaciół Sopotu, Biblioteka "Toposu", Sopot 2018.
