Eden i pokrzywy

Zawiniłem na samym początku,

Kiedy kwiliłem wśród liści i ptaków,

Pokrzywy parzyły mi usta,

Którymi wyznawałem ci wolność,

Nasturcjo o obliczu kurtyzany,

Myliłaś ją z miłością,

Z lotem jaskółki, wyznaniem gwiazd,

Kiedy nas wygnano z domu,

Usiadłaś na progu lasu, dotknęłaś bólu

Samotności, nie było gdzie uciekać

Przed przeznaczeniem, więc

Pozostały obce spotkania, rozmowy

Na granicy milczenia, gorący

Oddech wojny i wciąż niespokojny

Los wnuków Adama, Ewy, Norwida