w cieniu

przy podłodze zalega cień
wisząca nad skronią pięść
niczym kafar rozbija nadzieję

 

sprawiedliwość z telewizora
zbawiciel na etacie
święty z sejmu
nie byli w tym kącie
gdzie rodzi się zbrodnia

odłączone aureole 
toczą się po podłodze
niczym fajerki 

 

a nóż
na wyciągnięcie ręki
przed chwilą sycił się chlebem