16.09.2021

somnambulicy

mój sen trwa coraz krócej John już do niego nie stuka

nie stawia mnie na baczność słowem z innego świata

przez szklany ekran jak pan z drugiej strony

pytam John jacy jesteśmy gdy patrzę w niebo za oknem

(to mnie przybliża do niego) w którym miejscu twój dzień

dotyka mojej nocy w którym miejscu twoja noc wciska się w mój dzień

zegary odmierzają czas po swojemu pokonują regularne

stacje w konkretnie wymiernej przestrzeni to nie ma dla nas znaczenia

nie ma znaczenia dla nikogo

pytam jacy jesteśmy nie sprawdziłam przedtem

czy z księżyca widać ziemię ciemną czy jasną

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Edyta Kulczak, somnambulicy, Czytelnia, nowynapis.eu, 2021

Przypisy

    Loading...