Czytelnia / Maria Kuncewiczowa

Maria Kuncewiczowa (ur. 30 października 1895 roku w Samarze, zm. 15 lipca 1989 roku w Kazimierzu Dolnym) – pisarka, tłumaczka i eseistka.

Uczyła się na pensji pani Aspis, czyli w szkole dla dziewcząt leżącej we Włocławku. W 1913 roku wyjechała wraz z matką do Francji, gdzie studiowała literaturę francuską. Po czasie powróciła nad Wisłę i edukowała się na Uniwersytecie Jagiellońskim. Z Krakowa przeprowadziła się do Warszawy. Tamże kontynuowała naukę. Została także tłumaczką w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, uczestnicząc nawet w paryskiej konferencji pokojowej (1919). Przez cały okres przedwojenny, a sporadycznie też później, Kuncewiczowa występowała jako śpiewaczka. W latach 1927–1939 mieszkała wraz z rodziną w Kazimierzu Dolnym. Po wybuchu II wojny światowej opuściła Polskę, co stanowiło początek jej długiej emigracji. Początkowo ponownie zamieszkała we Francji, lecz po czasie przedostała się do Anglii. W Wielkiej Brytanii zaczęła pracować jako zastępcza prezes w nowo utworzonym oddziale PEN-Clubu (1940–1946). Uczestniczyła w kongresach tegoż stowarzyszenia w Pradze oraz Paryżu. Od połowy lat 50. XX wieku przebywała w Stanach Zjednoczonych, gdzie pełniła rolę wykładowcy literatury polskiej na University of Chicago. Niecałą dekadę później powróciła do Polski, znów osiedlając się w Kazimierzu nad Wisłą. W latach 1970–1984 miesiące zimowe spędzała we Włoszech. Publikowała na łamach tygodników, takich jak między innymi: „Bluszcz”, „Kobieta Współczesna”, „Wiadomości Literackie”. Debiutowała opowiadaniem Bursztyny (1918). Pisała powieści, opowiadania i felietony. Jest autorką publikacji takich jak między innymi: Przymierze z dzieckiem (1927), Twarz mężczyzny (1928), Miłość panieńska. Sztuka w 4 aktach (1932), Dwa księżyce (1933), Dyliżans warszawski (1935), Cudzoziemka (1936). Kuncewiczowa opracowała też na przykład anglojęzyczny przewodnik po literaturze polskiej The Modern Polish Prose (1945) oraz antologię polskiej literatury współczesnej w języku angielskim The Modern Polish Mind (1962). Uznaje się ją jako twórczynię pierwszej w Polsce powieści radiowej Dni powszednie państwa Kowalskich kontynuowanej jako Kowalscy się odnaleźli. Część odcinków była emitowana przez Radio Wolna Europa. Później powstali jeszcze Kowalscy w Anglii, a przez pewien czas pisarka nosiła się z zamiarem stworzenia kolejnej, tym razem amerykańskiej części tej sagi. Laureatka licznych nagród, między innymi: Złotego Wawrzyna Akademickiego (1938) oraz Nagrody państwowej I stopnia (1974).

Twórczość:

• Przymierze z dzieckiem, Warszawa 1927 
• Twarz mężczyzny, Warszawa 1928 
• Miłość panieńska. Sztuka w 4 aktach, Warszawa 1932
• Dwa księżyce, Warszawa 1933
• Dyliżans warszawski, Warszawa 1935 
• Cudzoziemka, Warszawa 1936
• Dni powszednie państwa Kowalskich, Warszawa 1938
• Kowalscy się odnaleźli, Warszawa 1938
• Serce kraju, Warszawa 1939
• Przyjaciele ludzkości, Warszawa 1939 
• Zagranica, Warszawa 1939
• W domu i w Polsce, Warszawa 1939 
• Miasto Heroda. Notatki Palestyńskie, Warszawa 1939 
• Serce kraju, Warszawa 1939 
• Klucze, Londyn 1943 
• Zmowa nieobecnych, Londyn 1946
• Leśnik, Paryż 1952
• Odkrycie Patusanu, Warszawa 1958 
• Gaj oliwny, Warszawa 1961
• Don Kichote i niańki, 1965 
• Tristan 1946, Warszawa 1967
• Fantomy, Warszawa 1972 
• Natura, Warszawa 1975
• Fantasia alla polacca, Warszawa 1979 
• Przeźrocza. Notatki włoskie, Warszawa 1985
• Nowele i bruliony prozatorskie, Warszawa 1985 
• Listy do Jerzego, 1988

Ekranizacje:

• Cudzoziemka, 1986 (reż. Ryszard Ber)
• Dwa księżyce, 1993 (reż. Andrzej Barański)

Źródła internetowe:

Maria Kuncewiczowa (1895-1989) - Postacie | dzieje.pl - Historia Polski

Maria Kuncewiczowa - Życie i twórczość | Artysta | Culture.pl

Maria Kuncewiczowa – Wikipedia, wolna encyklopedia