Czytelnia / Éric Rohmer
Éric Rohmer (ur. 20 marca 1920 roku w Tulle, zm. 11 stycznia 2010 roku w Paryżu) – francuski reżyser, scenarzysta, pisarz, krytyk i teoretyk filmu.
Uczęszczał do szkoły podstawowej Sévigné w Tulle, a następnie do Lycée Edmond–Perrier tamże. Edukował się również w paryskim Lycée Henri–IV (1937). Służył w armii francuskiej (1940–1941). Nie zdał egzaminu dojrzałości, lecz uzyskał świadectwo umożliwiające mu nauczanie w szkołach. Pracował jako nauczyciel w Clermont–Ferrand. Z czasem zrezygnował z pełnionej funkcji i przeprowadził się do Paryża, gdzie został niezależnym dziennikarzem. Początkowo preferował literaturę aniżeli kinematografię. Debiutował jako prozaik powieścią Elisabeth (1946), wydaną pod pseudonimem Gilbert Cordier. Mieszkając w stolicy Francji zaczął uczęszczać na pokazy filmowe w Cinémathèque Française. To właśnie tam po raz pierwszy poznał oraz zaprzyjaźnił się z Jean–Luc Godardem, François Truffautem, Claude'em Chabrolem, Jacques'em Rivette'em i innymi członkami francuskiej Nowej Fali. Pod koniec lat 40. rozpoczął swą przygodę z krytyką filmową. Pisał recenzje do takich publikacji jak „Révue du Cinéma”, „Arts”, „Temps Modernes”, „La Parisienne”. Współtworzył czasopismo „La Gazette du Cinéma”. Dołączył też do pracowników nowo założonego przez André Bazina magazynu „Cahiers du Cinéma” (w latach 1956–1963 obejmował stanowisko redaktora naczelnego). Od 1955 roku zaczął używać pseudonimu Éric Rohmer. Najbardziej znanym artykułem Francuza stał się Le Celluloïd et le marbre (Celluloid i marmur, 1955), który bada relacje między filmem, a innymi sztukami. Opublikował także wiele tekstów poświęconych między innymi twórczości Alfreda Hitchcocka, Roberta Rosselliniego, Howarda Hawksa, Jeana Renoira czy Friedricha Wilhelma Murnaua. Pierwszy film krótkometrażowy Rohmera nosił nazwę Journal d'un scélérat (1950). Z kolei pełnometrażowym debiutem jego autorstwa została produkcja Pod znakiem lwa (1959). Wspomniane ruchome dzieło odniosło jednak komercyjną porażkę, przez co reżyser zmuszony był do realizowania kolejnych obrazów w warunkach niemalże amatorskich. Sukces nadszedł pod koniec lat 60., popularność przyniosły mu dwie realizacje: Kolekcjonerka (1967) oraz Moja noc u Maud (1969). Charakterystyczną cechą kina Francuza było to, że układał on swoje filmy w poszczególne cykle: Sześć opowieści moralnych, Komedie i przysłowia czy Opowieści czterech pór roku. W ciągu 40 lat swojej kariery artystycznej przyznano jego produkcjom liczne nagrody na festiwalach filmowych. Prawdziwe imię i nazwisko twórcy brzmiało Jean–Marie Maurice Schérer.
Wybrane nagrody:
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie, Nagroda Młodych, Kolekcjonerka, 1967
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie, Nadzwyczajna nagroda jury 1967
- Nagroda Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych, Najlepszy scenariusz, 1970
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Sebastián, Złota Muszla, 1971
- Festiwal Filmowy w Cannes, Grand Prix, 1976
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie, Nagroda FIPRESCI, 1983
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie, Nagroda Katolickiego Biura Filmowego (OCIC), 1983
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie, Najlepszy reżyser, 1983
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji, Nagroda FIPRESCI, 1986
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji, Złoty Lew, 1986
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie, Nagroda FIPRESCI, 1992
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji, Nagroda imienia Sergio Trasattiego – Wyróżnienie specjalne, 1998
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji, Złota Osella, 1998
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji, Honorowy Złoty Lew, 2001
Wybrana Twórczość:
Filmografia:
- Journal d'un scélérat, 1950 (Dziennik łotra) – niezachowany
- Les petites filles modèles, 1952 – niedokończony i niezachowany
- Bérénice, 1954
- La sonate à Kreutzer, 1956 (Sonata Kreutzerowska)
- Véronique et son cancre, 1958 (Weronika i leń)
- Le Signe du Lion, 1959 (Pod znakiem lwa)
- Présentation, ou Charlotte et son steak, 1960 (Prezentacja albo Charlotte i jej stek)
- Piekareczka z Monceau, 1962 (La boulangère de Monceau)
- La carrière de Suzanne, 1963 (Kariera Zuzanny)
- Paysages urbains, 1963
- Nadja à Paris, 1964 (Nadja w Paryżu)
- Les cabinets de physique au XVIIIème siècle, 1964
- Les métamorphoses du paysage
- Les salons de Diderot, 1964
- Perceval ou Le conte du Graal, 1964
- Paris vu par... – epizod Place de l'étoile, 1965
- Carl Dreyer, 1965
- Don Quichotte de Cervantes, 1965
- Entretien sur Pascal, 1965
- Les caractères de La Bruyère, 1965
- Les histoires extraordinaires d'Edgar Poe, 1965
- Victor Hugo: Les contemplations, 1966
- Le Celluloїd et le marbre
- Une étudiante aujourd'hui, 1966
- La collectionneuse, 1967 (Kolekcjonerka)
- Fermière à Montfaucon, 1968
- Louis Lumière, 1968
- Entretien avec Mallarmé, 1968
- Ma nuit chez Maud, 1969 (Moja noc u Maud)
- Victor Hugo architecte, 1969
- La béton dans la ville, 1969
- Le genou de Claire, 1970 (Kolano Klary)
- L'amour l'après–midi, 1972 (Miłość po południu)
- La Marquise d'O..., 1976 (Markiza O)
- Perceval le Gallois, 1979 (Perceval z Galii)
- Catherine de Heilbronn, 1980
- La femme de l'aviateur, 1981 (Żona lotnika)
- Le beau mariage, 1982 (Piękne małżeństwo)
- Pauline à la plage, 1983 (Paulina na plaży)
- Loup, y es–tu?, 1983
- Les nuits de la pleine lune, 1984 (Noce pełni księżyca)
- Le rayon vert, 1986 (Zielony promień)
- Bois ton café, il va être froid, 1986
- L'ami de mon amie, 1987 (Przyjaciel mojej przyjaciółki)
- Quatre aventures de Reinette et Mirabelle, 1987 (Cztery przygody Reinette i Mirabelle)
- Les jeux de société, 1989
- Conte de printemps, 1990 (Opowieść wiosenna)
- Conte d'hiver, 1992 (Opowieść zimowa)
- L'arbre, le maire et la médiathèque, 1993 (Drzewo, mer i mediateka)
- Les rendez–vous de Paris, 1995 (Paryskie rendez–vous)
- Conte d'été, 1996 (Opowieść letnia)
- Conte d'automne, 1998 (Jesienna opowieść)
- La cambrure, 1999
- L'anglaise et le duc, 2001 (Angielka i książę)
- Triple agent, 2004 (Potrójny agent)
- Les amours d'Astrée et de Célado, 2007 (Miłość Astrei i Celadona)
Źródła internetowe:
Eric Rohmer - Biografia - Filmweb
Éric Rohmer — Wikipédia (wikipedia.org)
Éric Rohmer – Wikipedia, wolna encyklopedia
