Nowy Napis Co Tydzień #152 / Sen w Le Gamma

Zamieniasz mnie w sen kiedy mieszkam w Le Gamma
zamieniasz w czapeczkę kiedy jestem małpą
prostujesz mnie jak wieże w P
podpierasz drabiną która jest jak balsam

 

chociaż wiatr zdmuchnie w końcu nas miłości wielki wiatr 
nie ma męczarni w męczarni zamieniam się w dom z podwórzem 
możecie się spóźnić jak my zawsze 
zapraszam was w serce chociaż to nie łatwe 

 

zapraszam w czarnych płaszczy kieszeń zimną 
albo we wzorki swetra w którym jestem położon 
jak człowiek kwiat lub człowiek chwast 

 

a oblężeni przez strach wołają jak stary skrzyp
niech zejdzie na świat niech będzie sobą 
odbijać łzy przemieniać świat 

 

a oni są sercem wdzięczni 
i Marsel jest sercem a Angel sernikiem 
gdy konfetti spada ten śnieg waszych dzieci.

Wiersz wyróżniony w konkursie PODAJ FRAZĘ.