15.09.2022

Nowy Napis Co Tydzień #169 / Wspomnienie Króla Rybaka

Dawno, dawno temu żył sobie
stary król, który nie tak dawno
zaczął odchodzić. W jego chorych
ustach słowa smakowały niczym
ropa. Mówił: - Ten anioł ma
zaszyte oczy. Pamiętaj.
Jego włócznia naznacza pokolenia
i daje odpowiedź sfindze.

 

Czy to jego włócznia tak
cię zdruzgotała? - pytałem.
-Zdruzgotała mnie śmierć
królowej.

 

Czyli miłość.

 

- Tak – westchnął starzec i
przekazał mi swój testament,
siwy diadem zapowiadający kres.

 

Chwilę później dokonał żywota,
w brudnym mieszkaniu, gdzie
nie było żadnej świętości prócz
organiki rozsianej po kątach na
podobieństwo relikwii. Ryby
pleśniały w lodówce. Butwiała
pościel. Byłem jednym z tych co
nie donieśli Graala na czas.

 

Byłem jednym z tych co
nie odnaleźli Graala.

 

Moim dziedzictwem jest
czekać.

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Dariusz Patkowski, Wspomnienie Króla Rybaka, „Nowy Napis Co Tydzień”, 2022, nr 169

Przypisy

    Powiązane artykuły

    Loading...