Nowy Napis Co Tydzień #184 / Całopalenie

Adamowi Baruchowi

 

pamięta sztuczkowe spodnie taty z mankietami pełnymi pokruszonych liści

zdeptane pantofle mamy onuce na obolałych stopach wuja

szklane kulki toczył w kierunku zagłębienia między deskami

gdy padały pytania ze strony codziennie innych nóg drżących

nogawki o wypchanych kolanach spódnice skrawki halek

dłonie ze zmiętymi chusteczkami do nosa pojawiały się i znikały

w rytm słów twardych

pod stołem cienie uciekały przed szklanymi kulkami

raz po raz słyszał

Szoa

czasem płacz

Wiersz pochodzi z tomu Jerozolima. Fragment większej całości, który powstał dzięki wsparciu Instytutu Literatury w ramach programu Tarcza dla Literatów.