Nowy Napis Co Tydzień #221 / Milonga

Czuje zahaczenie tkanki o litery, o ostrość znaków przestankowych,
paginację, gwóźdź. O parę idącą z kanału – w pikselach przesuniętą
w czasie na siatkówce oka. Masywne przęsła autostrady odbite w wodzie
biorą w siebie światło, przejrzałe ciała paproci, ich statyczny cień. Ja też
odbijam – liście rakietą tenisową. Łykam ich suchą plechę zaplątaną
w krtań. Paprocie jedzą mi nogi, na niciach osadza się słońce.