Nowy Napis Co Tydzień #221 / Na granicy

W dukt oddechu wdziera się nierównym pulsem, zmrożona
skóra nie czuje, czy żyje. Sól do szaleństwa, ciążenie nie sprzyja.
Niski horyzont do niedawna pełny połyka pustką. W noc nowiu rzuca cię
na brzeg ze zdartą tkanką. Tam szorstki piasek, puls już tylko w głowie,
przepełzniesz w drętwość od szumu do ciszy, po czasie stopę
poliże ci słońce, bardzo zapragniesz – nie będzie Nauzyki.