Nowy Napis Co Tydzień #227 / Poetom Powstania

„nad liter bruzdach widzisz jeszcze

mój obraz: idę przez powietrze,

a mną miasto moje idzie”

T. Gajcy

 

Balladą lasów na bagnetach

w rozdarte waszą pieśnią piersi

przypływał ciężko chmurą czas

na którym serce szuka Boga

sycząc głowniami żywych ciał

 

A trzeba było kochać cegły

i oderwany salwą z muru cień

i płonąć ogniem gwiazd i domów

młodzieńczych w garść ściśniętych lat
 

***
 

Spłonęły żarem rzeki ulic

z wyrwanych okien wybuchł bluszcz

błyskiem magnezji ginąc serca

prochem opadły z gruzem w dół

 

Porwane zwisły skrzypiec struny

(na skrzypcach tych nie zagrać więcej)

niebieski płomień zgniotły czołgi

i w gorycz pytań zastygł ślad