Nowy Napis Co Tydzień #229 / Bordeaux

jak jest kiedy zaprzyjaźniona kobieta
obca od końca do końca
przechadza się po szpitalnym korytarzu
krokiem zbitej przez życie kotki
najpierw wygłodzonej a potem rudej

odrywa ciebie od framugi od pędzla
niczym wytrawna zielona papuga woła
albo inna wiewiórka przekonując mnie
że nie to wstrętne co się na wstręcie kończy
i już zaczynam ją lubić

ale potem powstaje coś co sprawia
że po raz dwunasty wchodzę do rzeki
tej samej w której na trzeźwo nigdy
nie zanurzyłabym nawet palca

Tekst pozyskany w ramach programu Tarcza dla Literata.