Nowy Napis Co Tydzień #233 / Na gruzowisku

Wybrałeś się mój biały pudlu
w niebotyczne przestrzenie, biegnij
zatem dalej, wyżej, przeskakuj
chmury, zręcznym susem omijaj
ostępy, aż na jasnej polanie
odnajdziesz dziadka Bronka –
legionistę dowborczyka
zamęczonego w łagrze.

Nie miałam szansy poznać mego przodka.
Wrzucili ciało w dół ciemny – podobni tym,
co teraz strzelają nad rowem do starców,
kobiet i dzieci. Szukam nieustannie
i nie wiem, gdzie lampę oliwną
na grobie postawić, kogo
zapytać o drogę.

Tamci znów szykują zasieki, niszczą
domy – odkopane ciała spopielone,
bez imion, piach przemieszany
z krwią i łzami. Osamotnione
psy wyją na gruzowisku.