27.11.2019

Nowy Napis Co Tydzień #025 / Hillary

ojciec chwytał się wielu zajęć,

ale odkąd zgłosił się do wojska

(rana pod Gallipoli, przestrzelony nos)

otrzymał stopień sierżanta i ciężką rękę.

bicie pasem to była norma i karne seanse

w drewutni.

 

w szkole też nielekko. dziesięcioletni

Hillary, przyszły Sir Edmund

zdobywca Czomolungmy oraz bieguna,

nie wie, gdzie leży Azja.

jego niepewny uśmiech ze względu

na wydatną szczękę

odbierany jest jako wyraz szpetnej głupoty.

 

do tego te wystające żebra! sylwetka,

pożal się Boże, skrzywienie kręgosłupa.

wyzwolenie niosły książki, w przeciągach

pociągów, biegi na stację,

ale późniejsze studia - matematyka,

nauki przyrodnicze – to była katastrofa.

oblane egzaminy, żadnych przyjaciół.

 

nie szukaj drogi znajdziesz ją w sercu,

dzikim mięśniu, co bije w ranie,

nieodpartej ranie,

co jest baśnią o nieopierzonych łabędziach.

bo byłeś zawsze tym, kim jesteś

z drogi powstałeś, z drogi się obrócisz

w siebie.

 

szczyt najpierw okazuje się pustką;

huk wiatru, który Tenzing nazwał

rykiem tysiąca tygrysów.

dopiero potem spojrzenie w dół,

na północne zbocze góry niewidzialne

jak druga strona księżyca.

 

radość, zdjęcia, uściski.

Tenzing zostawił czekoladę w ofierze,

ja krzyżyk, który dał mi John Hunt. 

możliwe, że kłęby myśli, ale najpierw         

pełne pęcherze. w nocy nie chcąc się odwodnić

wlewaliśmy w siebie gorącą lemoniadę.

oddawszy należny szacunek najwyższej górze świata,

nie miałem innego wyjścia  jak na nią nasikać.

Z tomu Kutabuk

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Artur Nowaczewski, Hillary, „Nowy Napis Co Tydzień”, 2019, nr 25

Przypisy

    Powiązane artykuły

    Loading...