Nowy Napis Co Tydzień #061 / Chwila postoju

Zapraszamy do obejrzenia nagrania, na którym Małgorzata Brajner odczytuje wiersz Julii Hartwig.

„Chwila postoju”

                   Zaczynamy się starzeć i każdy z nas przypomina sobie teraz, że miał matkę, ojca i rodzeństwo. I że ma dwie nogi, podobnie jak wróbel i kawka, umysł na miarę tego, czego dokonał, talent na miarę tego, co roztrwonił.

                   Dobrotliwa natura szkli w nas już okna matowymi szybami, otula uszy, by nie chwytały obelg, złorzeczeń i wyrzutów.

                   Tylko wewnątrz to nie cichnące palenisko, gdzie mali kowale wykuwają w płomieniu nadziei niefałszowane monety, ten jasny pokój, w którym obradują poważni ustawodawcy, i mała dziewczynka, która leżąc na starym dywanie, szuka pod fotelem zgubionej piłki.

Julia Hartwig