Czytelnia / Julia Hartwig-Międzyrzecka

Julia Hartwig-Międzyrzecka (ur. 14 sierpnia 1921 w Lublinie, zm. 13 lipca 2017 w Gouldsboro) – poetka i eseistka, tłumaczka literatury pięknej z języka francuskiego oraz angielskiego, doktor honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. 25 października 2014 otrzymała Nagrodę Poetycką im. Wisławy Szymborskiej za książkę Zapisane.

Jej debiutancki wiersz został opublikowany w gazetce szkolnej „W słońce” (1936). Podczas II wojny światowej była łączniczką Armii Krajowej. Studiowała polonistykę oraz romanistykę na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim (1942–1944) i Uniwersytecie Warszawskim (1946) oraz Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1947–1950 przebywała we Francji, gdzie jako stypendystka rządu francuskiego pracowała w dziale kulturalnym Ambasady Polskiej w Paryżu. W latach 1952–1969 była autorką słuchowisk nadawanych w Polskim Radiu. W latach 1970–1974 przebywała w Stanach Zjednoczonych, gdzie uczestniczyła w programie International Writing Program, a następnie wykładała na Uniwersytecie Drake. Prowadziła też wykłady na Uniwersytecie Ottawskim (1971) i Uniwersytecie Carleton (1973). W 1976 była sygnatariuszką „Memoriału 101”. W 1989 roku była członkiem Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym NSZZ „Solidarność” Lechu Wałęsie.

Publikowała między innymi w czasopismach: „Odrodzenie”, „Nowa Kultura”, „Świat”, „Nowe Książki”, „Poezja”, „Tygodnik Powszechny”, „Twórczość”, „Kresy”, „NaGłos”, „Zeszyty Literackie”, „Odra”, „Więź”, „Kwartalnik Artystyczny”. Była członkiem Związku Literatów Polskich (1945–1983), Polskiego PEN-Clubu (od 1956), NSZZ „Solidarność” (1986–1991), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (1989), Polskiej Akademii Umiejętności. Tłumaczyła na język polski twórczość takich pisarzy jak: Guillaume Apollinaire, Allen Ginsberg, Max Jacob, Blaise Cendrars, Pierre Reverdy, Marianne Moore, William Carlos Williams.

W 1995 roku powstał o poetce film dokumentalny pod tytułem Julia Hartwig w reżyserii Adama Kulika i według jego scenariusza, a w roku 2003 następny zatytułowany Ułamki codzienności. Julia Hartwig (scenariusz i realizacja: Elżbieta Rottermund). 

Twórczość:

Poezja:

  • Pożegnania, Warszawa 1956
  • Dwoistość, Warszawa 1971
  • Czuwanie, Warszawa 1978
  • Chwila postoju, Warszawa 1980
  • Wybór wierszy, Warszawa 1981
  • Poezje wybrane, Warszawa 1983
  • Obcowanie, Warszawa 1987
  • Czułość, Kraków 1992
  • Nim opatrzy się zieleń, Kraków 1995
  • Jak długo trwać będą dawne imiona, Przemyśl 1996
  • Lżejszym głosem: wiersze z różnych lat, Warszawa 1998
  • Zobaczone, Kraków 1999
  • Przemija postać świata, Warszawa 1999
  • Zawsze od nowa: 100 wierszy, Warszawa 1999
  • Wybór wierszy, Warszawa 2000
  • Nie ma odpowiedzi, Warszawa 2001
  • Pięć wierszy, Lublin 2002
  • Wiersze amerykańskie, Warszawa 2002
  • Błyski, Warszawa 2002
  • Mówiąc nie tylko do siebie. Poematy prozą, Warszawa 2003
  • Bez pożegnania, Warszawa 2004
  • Pisane przy oknie, Warszawa 2004
  • W objęciach świata, Warszawa 2004
  • Zwierzenia i błyski, Warszawa 2004
  • Podziękowanie za gościnę, Gdańsk 2006
  • To wróci, Warszawa 2007
  • Trzecie błyski, Warszawa 2008
  • Jasne niejasne, Warszawa 2009
  • Wiersze wybrane, Warszawa 2010
  • Gorzkie żale, Warszawa 2011
  • Powroty, Lublin 2011
  • Zapisane, Warszawa 2013
  • Spojrzenie, Warszawa 2016

Proza:

  • Z niedalekich podróży, Warszawa 1954
  • Pierwsze przygody Poziomki, Warszawa 1961
  • Pan Nobo. Dalsze przygody Poziomki, Warszawa 1964
  • Wielki pościg, Warszawa 1969
  • Wolne ręce, Warszawa 1969
  • Zguba Michałka, Warszawa 1969
  • Dziennik amerykański, Warszawa 1980

Monografie:

  • Apollinaire, Warszawa 1962
  • Gérard de Nerval, Warszawa 1972

Źródła internetowe:

https://culture.pl/pl/tworca/julia-hartwig

http://teatrnn.pl/leksykon/artykuly/julia-hartwig-zyciorys/

https://ninateka.pl/audio/finezje-literackie-1996-julia-hartwig-odc-1

https://pl.wikipedia.org/wiki/Julia_Hartwig

 

Czytaj więcejzwiń
Loading...