Czytelnia / Andrzej Horubała
Andrzej Horubała (ur. 14 stycznia 1962 roku w Warszawie) – krytyk literacki, pisarz, producent i reżyser telewizyjny. Urodził się w Warszawie. Ukończył warszawskie VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana, a następnie filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Od grudnia 1980 roku pełnił funkcję przewodniczącego NZS polonistyki na UW. Od grudnia 1981 roku aktywnie działał w „Solidarności”. Był jednym ze współzałożycieli Akademickiego Ruchu Samoobrony. Członek redakcji tygodnika Międzyzakładowego Komitetu Koordynacyjnego „Wola”, publikował między innymi w „Woli”, „Kulturze Niezależnej” i „Almanachu Humanistycznym”. Po 1989 roku był związany z „Tygodnikiem Literackim” i magazynem „Debata”. W latach dziewięćdziesiątych współpracował z Telewizją Polską, gdzie w latach 1994–1996 pełnił funkcję szefa widowisk artystycznych i rozrywkowych. W latach 2000–2001 był dyrektorem telewizji TV Puls. Jako producent i reżyser tworzył wiele popularnych programów telewizyjnych, między innymi „Tygodnik Moralnego Niepokoju” czy „Wojciech Cejrowski – Boso przez świat”. Autor kilku powieści (między innymi Farciarz, Umoczeni) oraz zbiorów esejów (w tym Marzenie o chuliganie czy Żeby Polska była sexy i inne szkice polemiczne). Publikował w „Plus Minus”, a także w „Uważam Rze” i w „Do Rzeczy”. W 2017 roku został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Krzyżem Wolności i Solidarności oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Twórczość:
Proza:
- Farciarz, Warszawa 2003
- Umoczeni, Warszawa 2004
- Przesilenie, Warszawa 2010
Eseje:
- Marzenie o chuliganie, Warszawa 1999
- Żeby Polska była sexy i inne szkice polemiczne, Warszawa 2011
- Droga do Poznania i inne zapiski, Warszawa 2015
- Byliśmy tacy zakochani: teksty z lat 2014-2015, Warszawa 2018
Źródła internetowe:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Horuba%C5%82a
http://web.archive.org/web/20131017045051/http://rewolta.pl/horubala.html
Twórczość
- Publikacje w seriach: Kwartalnik „Nowy Napis”, Biblioteka Pana Cogito, Biblioteka Krytyki Literackiej, Nowa Krytyka i Esej