Czytelnia / Hans Bellmer

Hans Bellmer (ur. 13 marca 1902 w Katowicach, zm. 24 lutego 1975 w Paryżu) – niemiecko-francuski fotograf, rzeźbiarz i malarz.

Po ukończeniu gimnazjum pracował podobnie jak ojciec w stalowni oraz kopalni. W 1923 roku został wysłany na studia do Wyższej Szkoły Technicznej w Berlinie. Przerwał studia za radą Georga Grosza 1924 roku i zaczął naukę typografii w wydawnictwie Malik. W czasie pobytu w Paryżu nawiązał kontakt z dadaistami oraz surrealistami. W Berlin-Karlshorst otworzył atelier reklamowe, które ze względów politycznych zamknął w 1933 roku, po dojściu do władzy nazistów.

Później zajmował się prawie wyłącznie erotycznym przedstawianiem anatomii kobiecej, w rysunkach, rzeźbach, fotografiach, a także pracach graficznych. Bellmer znany jest głównie z serii rzeźbiarskich instalacji „Lalka”, przedstawiające naturalnej (ludzkiej) wielkości, ledwo-co dojrzale seksualnie, często zmutowane kobiece postacie w niekonwencjonalnych pozach. Swoje prace konstruował z części manekinów wystawowych, drewna, metalu i gipsu, następnie fotografował je w różnych pozycjach. Jego prace były pokazywane między innymi: we francuskim czasopiśmie „Le Minotaure”, w zeszycie „Cahiers d’Art” poświęconym surrealizmowi, a także w nowojorskim Museum of Modern Art w Nowym Jorku. W 1959 i 1964 roku zaproszono go na wystawy „documenta II” oraz „documenta III” w Kassel.

Podobnie jak wielu przebywających we Francji Niemców był w 1939 roku internowany w obozie Les Milles. Po wojnie pozostał w Paryżu, porzuciwszy tworzenie lalek, zajął się tworzeniem erotycznych rysunków oraz fotografii. W 1953 roku spotkał cierpiącą na schizofrenię i depresję pisarkę Unicę Zürn (1916–1970), z którą razem pracował do jej samobójczej śmierci. Zamieszkali w paryskim hotelu L’Espérance, gdzie nie utrzymywali kontaktu z przyjaciółmi i odcięli się od świata zewnętrznego. W 1958 roku Hans Bellmer otrzymał nagrodę William and Noma Copley Foundation. Bellmer zmarł w osamotnieniu 24 lutego 1975 w Paryżu i został pochowany na cmentarzu Père-Lachaise.

Źródła internetowe:

https://www.biografie-niemieckie.pl/bellmer-hans

https://pl.wikipedia.org/wiki/Hans_Bellmer

Czytaj więcejzwiń
Loading...